تاثیر ژل رویال خوراکی بر اندکس بالینی فعالیت بیماری و خشکی صبحگاهی در مبتلایان به آرتریت روماتویید: یک کار آزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده

مقدمه: آرتریت روماتویید یک بیماری مزمن التهابی با توانایی تخریب مفصلی و ایجاد ناتوانی در بیماران است. درمان های معمول تاثیر به نسبت خوبی در کنترل علایم بیماری دارند؛ اما گاهی با عوارضی همراه هستند. ژل رویال با اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی میتواند به درمان اضافه شود. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر ژل رویال بر (CDAI یا Clinical Disease Activity Index) و خشکی صبحگاهی در بیماران متبلا به آرتریت روماتویید است.

روش ها: 80 بیمار متبلا به آرتریت رماتویید (بر اساس معیار های انجمن روماتولوژی امریکا ACR-1987) فعال (CDAI>2/8)، به صورت تصادفی ژل رویال یا درونما را در کنار درمان قبلی خود به مدت 3ماه دریافت کردند. خشکی صبحگاهی، تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، ارزیابی کلی بیماری توسط پزشک و ارزیابی کلی بیماری توسط بیمار بر اساس مقیاس آنالوگ بصری (VAS یا Visual Analogue Scale) قبل و سه ماه بعد از مداخله تعیین شد. تغییر شاخص های ذکر شده به وسیله نرم افزار SPSS ارزیابی شد.

یافته ها: 65 بیمار مطالعه را تا پایان ادامه دادند (35 نفر در گروه ژل رویال و 30 نفر در گروه دارونما). سن، جنس، محل سکونت، طول مدت بیماری و دارو های دریافتی در 2 گروه تفاوت معنی داری نداشت (P>0/05) در پایان مطالعه در گروه اول CDAI، تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس و خشکی صبحگاهی تغییر آماری معنی داری داشت (به ترتیب P=0/004، P=0/027، P=0/012) ولی تنها خشکی صبحگاهی در بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (P<0/05).

نتیجه گیری: ژل رویال تأثیر خوبی بر خشکی صبحگاهی دارد اما بر CDIA تأثیر قابل توجهی ندارد و می تواند به عنوان درمان کمکی به درمان های استاندارد بیمار اضافه شود. امید میرود مطالعات بیشتر نتایج بهتری را نشان دهد.