حفاظت زنبور عسل در مزارع تحت سمپاشی با استفاده از بعضی دور کننده ها

تلفات زنبور عسل به علت تغذیه از گیاهان سمپاشی شده یکی از معضلات زنبور داران می باشد و برای جلوگیری از تلفات یا کاهش آن باید به نحوی از تغذیه زنبوران از گیاهان آلوده به سموم ممانعت کرد. در این راستا، تأثیر چند ماده به عنوان دور کننده شامل ملاس چغندر قند، اسید استیک و اسید اگزالیک روی زنبور عسل به صورت زیست سنجی تغذیه انتخابی و در شرایط کامل گلدهی مزرعه اسپرس مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصر از تجزیه واریانس داده های تغذیه زنبور عسل در خارج از کندو در ظروف تغذیه نشان داد که تمام تیمار های تعیین شده نسبت به شاهد در سطح 1% اختلاف معنی دار داشته و می توان گفت که هر یک از سه ماده دور کننده در حداقل دز مورد استفاده دارای خاصیت دور کنندگی هستند. نتایج حاصل از تحقیقات مزرعه ای نشان داد که در آزمایشات مربوط به سمپاشی در مزرعه نیز از بین سه غلظت (تیمار) مورد استفاده، تیمار 200 سانتی متر مکعب ملاس چغندر قند در 8 لیتر آب برای مدت 10 ساعت دارای بیشترین اثر دور کنندگی بوده است. لذا با توجه به نتایج بدست آمده و با بررسی های دقیق تر در شرایط مزرعه میتوان امکان بکار گیری مواد دورکننده و کاهش تلفات زنبور عسل را در مزارع و باغات سمپاشی شده فراهم نبود. بررسی های تکمیلی در مورد اجزاء دور کننده ملاس چغندر قند نیز باید صورت گیرد.