تاریخچه زنبورداری

به طور قطع و یقین زنبورداری در ایران نیز دارای پیشینه تاریخی می‌باشد. مردم کشوری مانند ایران با این همه فرهنگ دیرینه و درخشان قطعاً از وجود زنبور عسل اطلاع کافی داشته و از فواید آن بهره برداری کرده‌اند.

شغل زنبورداری در ایران را امروزه می توان به کیمیاگری که قرن ها پیش تنها بین عده محدودی رواج داشت تشبیه کرد. کیمیاگران به علت منافع سرشاری که از این راه بدست می آوردند، رموز کارشان را سری نگاه داشته و تنها به فرزندان یا حتی فقط به یکی از فرزندان خود می آموختند تا این اسرار مگو را در خانواده خود حفظ کرده و شخص خارجی را هرگز به آن راه و دسترسی نباشد.

وضع زنبورداری در کشور ما هم در حال حاضر خیلی بهتر از کیمیاگران سابق نیست. هم اکنون عده ای از زنبوردارها فقط با تعدادی از فنون زنبورداری آشنا بوده و سعی می کنند همه یا لااقل مهم ترین قسمت آن ها را سری نگه داشته و به کسی بروز ندهند.

اینکه در چه سالی نخستین کندوی مدرن در ایران استفاده شده و یا زمان شروع زنبورداری مدرن در ایران مربوط به چه سالی است، آن هم به طور دقیق و مستند معلوم نیست، اما به طور حدودی می توان گفت که از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ زنبورداری نوین در ایران شروع شده است. از آن زمان تا به حال به تدریج قسمت‌های بسیار زیادی از کندوهای سنتی با کندوهای مدرن جایگزین شده است.

اگر بتوان گفت زنبور عسل از زمان‌های قدیم در ایران وجود داشته که قطعاً همین طور است، می‌توان گفت استان های شمالی کشور مانند: گرگان، مازندران و گیلان به دلیل سرسبز بودن و فراوانی دائمی گل ها، قابلیت بیشتری جهت زندگی زنبور عسل از خود نشان داده اند.