عسل، انرژی نور خورشید

زنبور عسل، حشره ی ویژه ای است که بدون وجود او حیات بسیاری از گیاهان روی کره زمین امکان پذیر نیست. این جانور کوچک دانه ی گرده و شهد گل ها را گردآوری و مواد شگفت آوری را از خود بدان می افزاید.

هر کجای گیاه گلداری می یابیم به زنبورهای عسل برخورد می کنیم، در تمام قاره ها مگر یک جا، از دایره ی قطبی گرفته تا خط استوا تا جنوبی ترین بخش های جهان، تنها بخشی از زمین که از وجود زنبورهای عسل بی بهره است قطب جنوب است.

زنبور عسل شهد را از انواع بسیار زیادی از گل هایی جمع آوری می کند که در سرتاسر جهان یافت می گردد و از آن ها صدها نوع عسل می سازد که هر کدام به شکل مشخص از لحاظ طعم و کمی هم از بابت ترکیب با همدیگر تفاوت دارند.

هیچ جانور گرده افشان دیگری شهد گل را به این نوع مایع غلیظ تولید کننده انرژی به نام عسل تبدیل نمی کند. این شکل تغییر ماهیت داده و غلیظ انرژی های نورانی و تشعشعی خورشید هم غذای زنبورها و هم غذای انسان هاست.

این ماده سرشار از مواد مغذی است. علاوه بر فروکتوز و گلوکز که در نسبت نزدیک به کامل 1:1 در آن پیدا می شود، عسل حاوی بسیاری مولکول های فعال حیاتی و محافظت کننده به نام آنتی اکسیدان (دست کم ۱۶ نمونه از آنها) و بیوفلاونوئیدها و بسیاری مواد سودمند گیاهی دیگر است.

همچنین مواد دیگری در عسل یافت می گردد که شامل مقدار کمی از قندهای دیگر، اسیدهای آمینه، مواد مغذی گیاهی، مقدار کمی ویتامین، اسیدهای آلی ( آمینه)، و عناصر معدنی، به اضافه تعداد کمی آنزیم است.